Stany ostre. Jak psychiatrzy leczą nasze dzieci? Recenzja

Psychiatria to obok onkologii najbardziej niedofinansowana gałąź medycyny w Polsce. Jeszcze gorzej dzieje się, kiedy pochylimy się nad najmłodszymi pacjentami. Jednak pieniądze to nie wszystko, problemów jest o wiele więcej, niż można by przypuszczać. Szczerze, boleśnie i prawdziwie o stanie polskiej psychiatrii mówi w swojej najnowszej książce Marta Szarejko. Przed Wami Stany ostre. Jak psychiatrzy leczą nasze dzieci.

Było źle, a jest jeszcze gorzej – czyli czemu udajemy, że problem nie istnieje?

Trudno o temat, który wzbudza tak wiele emocji, jednocześnie będący tak pomijanym w publicznym dyskursie. Ale czego spodziewać się po poważnym traktowaniu psychiatrii dziecięcej, skoro systemowo nie mamy wsparcia, a społecznie zrozumienia w temacie psychiatrii osób dorosłych?

Temat zdrowia psychicznego w Polsce wciąż jest tematem tabu, chociaż odsetek osób leczących się oraz potrzebujących pomocy nieustannie wzrasta. Dlaczego więc wolimy udawać, że problem nie istnieje?

Odpowiedź na to pytanie jet wielowątkowa. Z jednej strony towarzyszy nam ogromny wstyd w stosunku do wizji hospitalizacji zaburzeń na tle psychicznym. Niejednokrotnie uważamy, że jeśli my lub nasz bliski cierpi na zaburzenia tego typu, jest w jakiś sposób wybrakowany, zepsuty. Być może leniwy, wymyśla, szuka atencji lub nie zaznał w życiu prawdziwych problemów.

Pod płaszczykiem tych oskarżeń chowa się tak naprawdę lęk i niezrozumienie realności i skomplikowania tego typu zaburzeń. A bez przyznania, że problem istnieje i jest jak najbardziej realny, trudno o wyciągnięcie ręki po pomoc.

Sprawa komplikuje się dodatkowo w kontekście młodszych pacjentów, którzy potrzebują zgody i obecności rodziców na konsultacji, rodzice jednak nie są w tej sytuacji wspierający.

W mrowiu przeszkód stojących na drodze zadbania o dobrostan psychiczny dzieci znajduje się także jeden z najtrudniejszych do przeskoczenia. Niedofinansowanie placówek, przez co brak specjalistów i brak miejsc dla nowych pacjentów.

Sytuacja ta wyglądała źle przez ostatnie dekady, a kiedy ogłoszono obcięcie budżetu państwa finansującego tę gałąź medycyny, stanęła na skraju przepaści… O tym i o wielu innych problemach psychiatrii dziecięcej w Polsce ze specjalistami z kraju rozmawia w swojej najnowszej książce Marta Szarejko.

Stany ostre. Recenzja tytułu

Stany ostre są tytułem, którego potrzebujemy. Potrzebujemy, żeby zobaczyć, żeby zrozumieć i żeby podjąć rozmowę. Obserwując działalność charytatywną znanych osobistości, nie zobaczymy ich raczej przy łóżku szpitalnym osoby, która podjęła próbę samobójczą. Która choruje na zaburzenia nastroju, zaburzenia odżywiania, która się samookalecza. Dlaczego?

Z jednej strony można pokusić się o ocenę – nie jest to medialne. Z drugiej zaś pomyśleć, że po często takie osoby nie wiedziałyby jak się zachować. Nic dziwnego, ponieważ problem zaburzeń psychicznych, a zwłaszcza wśród dzieci, w publicznej opinii nie istnieje. Dlatego reportaż Marty Szarejko jest tak ważny.

W książce Stany ostre poznamy wieloaspektowość problemów, z jakimi mierzą się zarówno specjaliści, dzieci, jak i ich rodziny, które przecież również uczestniczą w procesie i przechodzą zmiany. Autorka przeprowadziła wywiad z piętnastoma lekarzami, którzy opowiadają o problemie z perspektywy swojej praktyki lekarskiej.

Na światło dzienne wychodzą więc ogromne problemy w dostępności specjalistów, podejściu do młodzieży i dzieci dotkniętych stresem mniejszościowym, braki w kontekście dostępności farmakologii dziecięcej, czy też nieświadomość istnienia psychiatrii niemowlęcej. A problemów jest o wiele więcej.

Książka nie jest jedynie smutnym reportażem niosącym jedynie bezradność. To także tytuł oswajający Czytelnika z tematyką, zachęcający do podjęcia działań w kontekście zadbania o swoje zdrowie psychiczne i odczarowujące mroczny i zniekształcony obraz leczenia psychiatrycznego. Mam ogromną nadzieję, że jest to również początek publicznej rozmowy o problemie i mały krok w kierunku polepszenia sytuacji polskiej psychiatrii dziecięcej.

Serdecznie zachęcam wszystkich zainteresowanych do lektury!
Stany ostre możecie znaleźć tutaj.