Literatura obyczajowaRecenzje

Spacer Aleją Róż – nowohucka saga rodzinna Edyty Świętek

Spacer Aleją Róż Edyta Świętek

Spacer Aleją Róż to poruszająca saga o dwóch rodzinach, które po wojnie starają się układać sobie życie na nowo. Bohaterowie książek Edyty Świętek opuszczają wieś i z nadzieją patrzą na Nową Hutę – nowoczesną dzielnicę Krakowa, która od tej chwili staje się ich domem.

Edyta Świętek w swojej nowohuckiej sadze zabiera nas do komunistycznej Polski. Na tle politycznych wydarzeń, przedstawia Czytelnikom codzienne losy rodziny Pawłowskich i Szymczaków.

Zamknięta w pięciu książkach opowieść toczy się od lat powojennych po upadek sowieckiego reżimu. Autorka wspomina w ten sposób nie tylko nie tak dawną historię Polski Ludowej, ale odtwarza także burzliwą i fascynującą historię Nowej Huty – dzielnicy, która jak żadna inna zasługuje na oddanie jej literackiego hołdu.

Oddech komunizmu

Spacer Aleją Róż to saga rodzinna. Jednak moim zdaniem losy ludzi nie są tu najważniejsze. Nowa Huta oraz Polska Ludowa – to dwie królowe serii Edyty Świętek. Jeśli chcecie wiedzieć, jak wyglądało zwyczajne życie w czasach PRL-u, poczuć smak zakupów na kartki i kolejek, poznać emocje strajkujących robotników i zmierzyć się ze strachem związanym z wszechobecną bezpieką – koniecznie sięgnijcie po te książki.

Dla młodego pokolenia komunistyczna codzienność może okazać się szokiem, a Spacer Aleją Róż dobrą lekcją prawdziwej historii. Historii z ludzką twarzą, naznaczoną trudem i cierpieniem, ale także promykami radości, których  nie pochłonęła szarość wieżowców z wielkiej płyty.

Starsi czytelnicy wrócą natomiast do lat swojej młodości i być może skonfrontują własne wspomnienia z obrazem nakreślonym przez Edytę Świętek. Mimo że autorka osadziła opowieść w bardzo konkretnym miejscu, to wymowa tej historii nie traci na uniwersalności. Nowa Huta mówi o Polsce Ludowej prawie wszystko.

Spacer Aleją Róż, czyli przeszłość bez sentymentów

W książkach z cyklu Spacer Aleją Róż podobał mi się twardy realizm, odarty z wszelkich przejawów „mrużenia oka”. Edyta Świętek nie podąża drogą obłaskiwania wyobrażeń o komunizmie.

Z jej powieści jasno możemy wyczytać, że system był nieludzki, a miłe wspomnienia to zasługa życzliwych, bliskich osób. A także zywczajnego życia, które toczy się na kartach jej książek mimo wszelkich przeciwności losu.

Bohaterowie Spaceru Aleją Róż zakochują się, zakładają rodziny, wychowują dzieci i pracują. Z drugiej zaś strony wielu z nich walczy o wolność i sprawiedliwość, niejednokrotnie płacąc wysoką cenę za marzenia o normalności. Ograniczenia bolą, jednak, jak wiemy z historii, wysiłki zaangażowanych zostaną nagrodzone, a w ostatniej części z Alei Róż zniknie nawet pomnik Lenina.

Podróż w czasie

Cykl Edyty Świętek polecam Czytelnikom, którzy mają ochotę na rozbudowaną sagę rodzinną z fascynującą historią w tle. Lektura serii Spacer Aleją Róź to ciekawa podróż w czasie, która daje nową perspektywę spojrzenia nie tylko na przeszłość, ale także na naszą teraźniejszość.

W skład cyklu Spacer Aleją Róż wchodzą książki: Cień burzowych chmur, Łąki kwitnące purpurą, Drzewa szumiące nadzieją, Szarość miejskich mgieł oraz Powiew ciepłego wiatru. Wszystkie powieści znajdziecie tutaj >>

Ocena Malwiny
  • 8/10
    Jak mocno książka mnie wciągnęła? - 8/10
  • 8/10
    Jak oceniam styl pisania, język i warsztat autora? - 8/10
  • 7/10
    Czy warto przeczytać tę książkę ponownie? - 7/10
  • 9/10
    Czy bohaterowie wzbudzili sympatię? - 9/10
8/10

Fragment recenzji

Dla młodego pokolenia komunistyczna codzienność może okazać się szokiem, a Spacer Aleją Róż dobrą lekcją prawdziwej historii. Historii z ludzką twarzą, naznaczoną trudem i cierpieniem, ale także promykami radości, których  nie pochłonęła szarość wieżowców z wielkiej płyty.

Sending
User Review
7/10 (2 votes)