Nagroda Literacka Unii Europejskiej - laureaci Nagroda Literacka Unii Europejskiej

Nagroda Literacka Unii Europejskiej to nagroda, którą Parlament Europejski powołał w 2008 roku. W konkursie bierze udział 41 krajów, które uczestniczą w unijnym programie „Kultura”. Tydzień temu, 9 listopada, w domu kultury Flagey w Brukseli odbyła się ceremonia rozdania nagród, podczas której wyróżniono 13 pisarzy z różnych krajów Europy. Sprawdźmy zatem, po które książki warto sięgnąć, szukając literatury tworzonej w państwach członkowskich.

Nagroda Literacka Unii Europejskiej

Nagroda Literacka Unii Europejskiej  

Nagroda Literacka Unii Europejskiej (EUPL) została przyznana już po raz czwarty (obowiązują trzyletnie cykle). Jej celem jest zwrócenie uwagi na twórczość i bogactwo różnorodności współczesnej literatury europejskiej w dziedzinie beletrystyki, promowanie obiegu literatury w Europie, wspieranie dialogu międzykulturowego oraz zachęcanie do większego zainteresowania literaturą nienarodową. Prace zwycięzców (co roku kraje biorące udział w EUPL są wybierane na zasadzie rotacji)  zostaną przetłumaczone na języki europejskiej, by dotrzeć do międzynarodowej publiczności i zachwycić czytelników poza granicami kraju powstania. Nagroda finansowana jest w ramach programu Kreatywna Europa.

Nagroda Literacka Unii Europejskiej

Fot. http://www.euprizeliterature.eu/

Jakie książki nagrodzono Nagrodą Literacką Unii Europejskiej w tym roku? Poznaj 13 laureatów:

  • Albania – Tom Kulka, Flama – główny śledczy Tirany próbuje rozwiązać zagadkę zbrodni popełnionej na romskiej kobiecie; znajdziemy tu obraz Albanii ogarniętej pandemią i konsumpcjonizmem, naznaczonej degeneracją ludzkich wartości;
  • Armenia – Aram Pachyan, P/F – głównym bohaterem tej eksperymentalnej powieści jest samotny mężczyzną mieszkający w Erywaniu, a osią fabuły są jego wspomnienia; ważną jej częścią jest także Duchowość Wschodu;
  • Bułgaria – Georgi Bardarov, Absolvo te – autor stawia pytania filozoficzne o zbrodnię, karę i przebaczenie, porusza problem Holokaustu, obozów koncentracyjnych w nazistowskich Niemczech oraz temat konfliktu arabsko-izraelskiego w latach 70. i 80. XX wieku;
  • Czechy – Lucie Faulerová, Smrtholka – poetycie dzieło literackie, w którym dwudziestoletnia kobieta mierzy się z samobójstwem swojej siostry;
  • Islandia – Sigrún Pálsdóttir, Delluferdin– przełom XIX i XX wieku, półsierota Sigurlina jest córką ekscentrycznego ojca, który zaplanował jej życie – dziewczyna ma bowiem pomagać mu w katalogowaniu islandzkich obiektów archeologicznych, tymczasem plany Sigurliny są zupełnie inne;
  • Łotwa – Laura Vinogradova, Upehistoria Ruty, kobiety żyjącej dostatnio, ale w poczuciu ogromnej pustki; ma ona za sobą ciężkie dzieciństwo, przez które nie umie zbudować zdrowych relacji z najbliższymi, również z własnym mężem;
  • Malta – Lara Calleja, Kissirtu kullimkienseria opowiadań o mieszkańcach Malty;
  • Portugalia – Frederico Pedreira, ALIÇÃO DO SONÂMBULOchłopiec odkrywa bibliotekę dziadka i od tej chwili rozpoczyna się jego droga do poznania samego siebie;
  • Serbia – Dejan Tiago Stanković, Zamalek w opisie niecodziennych obyczajów Egiptu znajdujemy nową historię tego kraju;
  • Słowenia – Anja Mugerli, Čebelja druzina – to zbiór opowiadań o rytuałach, starożytnych zwyczajach i tradycjach kultury słoweńskiej, które w nowym otoczeniu i kontekstach zyskują nowy kształt;
  • Szwecja – Maxim Grigoriev, Europa czternastoletni Nikita ucieka z Moskwy do Paryża, gdzie dorasta i staje się wypalonym zawodowo mężczyzną w średnim wieku z nadwagą;
  • Holandia – Gerda Blees, Wij zijn licht czterech członków gminy przestaje jeść;  ponieważ chcą żyć wyłącznie światłem i powietrzem. Każdy z nich ma swoje własne powody podjęcia tej decyzji;
  • Tunezja – Amine Ben Aissa, Zindali, The night of 14 January 2011 – Zindali to rodzaj więziennej muzyki ludowej w Tunezji, która wyraża ból więźniów i ich tęsknotę za wolnością. Autorowi posłużyła ona nie tylko za tytuł, ale stała się także metaforą i pytaniem o to powodzenie tunezyjskiej rewolucji.

Czytaj także: